Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

«Η εγχείρηση ‘αλλαγής φύλου’ είναι απόλυτα καταστροφική», λέει πρώην τρανσέξουαλ


«Η εγχείρηση ‘αλλαγής φύλου’ είναι απόλυτα καταστροφική», λέει πρώην τρανσέξουαλ


Από Mass Resistance / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Το νομοθετικό σώμα της Μασαχουσέτης ετοιμάζει για ψήφιση ένα νόμο για τα «ίσα δικαιώματα των τρανσεξουαλικών ατόμων» (transgender), τον λεγόμενο "Transgender Rights andHate Crimesbill H502.
Σχ. ΚΟ: Ως τρανσεξουαλικά ή διαφυλικά άτομα, είναι εκείνα τα άτομα (άνδρες και γυναίκες) που έχουν προχωρήσει σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου. Η «εξήγηση» που δίνεται είναι, ότι πρόκειται για «μία γυναίκα που γεννήθηκε μέσα σε ένα ανδρικό σώμα» ή «για έναν άνδρα που γεννήθηκε μέσα σε ένα γυναικείο σώμα».
Με τον όρο transgender νοούνται και άτομα που έχουν την ‘κοινωνική συμπεριφορά’ του άλλου φύλου, χωρίς να έχουν προχωρήσει απαραίτητα σε βιολογική αλλαγή («κοινωνικό φύλο»).
Στην χώρα μας, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ηρώ Διώτη ζήτησε να αναθεωρηθεί ο νόμος για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνει και το λεγόμενο «κοινωνικό φύλο». Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται τα ‘φυλομεταβατικά άτομα’, πιο γνωστά ως ‘τρανσέξουαλ’ και ‘τρανστζέντερ’.
Η Πορτογαλία έχει υιοθετήσει νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία, μπορεί να γίνει διόρθωση των εγγράφων των ‘διαφυλικών ατόμων’ μέσα σε μία διαδικασία οκτώ ημερών. Άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου τα ‘διαφυλικά άτομα’ έχουν την δυνατότητα αλλαγής των εγγράφων τους είναι η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο παραπάνω νόμος ‘H502’, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι ένα τρανσεξουαλικό άτομο έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί χώρους ανάπαυσης, αποδυτήρια (και τουαλέτες προφανώς) του αντίθετου φύλου, αν ‘αισθάνεται’ ότι ανήκει στο «άλλο φύλο».
Κατά την ακρόαση - συζήτηση υπήρχαν, ως συνήθως, πολλές ιστορίες διακρίσεων από τρανσέξουαλ ακτιβιστές που επιζητούν την επιβολή ενός νόμου, καθώς δεν είναι αποδεκτοί από την κοινωνία (στην φώτο transgender κατά την ώρα της ακρόασης).
Αλλά υπάρχει μια άλλη, πολύ πιο σκοτεινή πλευρά αυτής της ιστορίας που δεν φαίνεται: Η απατηλή και καταστροφική φύση του transgender κινήματος και η βλάβη που προξενεί σε ευάλωτα άτομα.
Αυτή είναι η ‘άλλη πλευρά’. Η μαρτυρία του Walt Heyer.
Όπως την καταθέτει στη Νομοθετική Επιτροπή της Μασαχουσέτης:
--- Είμαι τρανσέξουαλ που από άντρας έγινα γυναίκα και που έζησα και εργάστηκα ως Laura Jensen για χρόνια. Είμαι αντίθετος με τους νόμους Transgender Rights και Hate Crimes Bill H502 της Μασαχουσέτης.
Το να αλλάζεις φύλο είναι ‘αστείο’, συναρπαστικό και διασκεδαστικό στην αρχή, αλλά πολλοί από εμάς έχουμε ανακαλύψει αμέσως ή και χρόνια μετά την αλλαγή του φύλου μας, ότι η ζωή μας γέμισε με απογοήτευση, λύπη και θλίψη. Τα στοιχεία αυτής της ακραίας λύπης μπορούν να βρεθούν στο εντυπωσιακό ποσοστό των αυτοκτονιών για τους transgenders, που είναι σύμφωνα με αναφορές, 30 έως 40%.
Επέστρεψα να ζήσω και πάλι ως άντρας και είμαι παντρεμένος με μια γυναίκα. Αλλά ανατομικά δεν είμαι άντρας. Δεν μπορώ να είμαι. Η ληξιαρχική μου πράξη γέννησης άλλαξε και λέει ‘θήλυ’. Το διαβατήριο μου λέει άντρας. Αυτή η χειρουργική επέμβαση είναι απολύτως καταστροφική. Στην πραγματικότητα, είναι κατηγορηματικά αδύνατο να αλλάξει το φύλο κάποιου.
Υπάρχουν πολλοί άντρες, χωρίς αντρικά γεννητικά όργανα που κάνουν δύσκολο αγώνα να ζήσουν με αυτή την κατάσταση. Και τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό από αυτές τις χειρουργικές επεμβάσεις έχουν αποτυχία με κάποιο τρόπο. Το σώμα σας είναι ακρωτηριασμένο. Δεν είναι καλό πράγμα. Είναι ένα τρομερό πράγμα.
Γιατί οι νομοθέτες ενδιαφέρονται περισσότερο περνώντας πιο προστατευτικούς νόμους για το ‘φύλο’, όταν η πραγματική ανάγκη των transgenders είναι περισσότερη βοήθεια στην πρόληψη της αυτοκτονίας;
Όταν έχουν τόσο υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών, είναι γιατί δεν τους δίνεται η ψυχολογική θεραπεία που χρειάζονται. Και οι ομάδες ομοφυλόφιλων ακτιβιστών προσπαθούν να καταργήσουν τις ψυχολογικές αξιολογήσεις για τουςtransgenders.
Όλοι αυτοί που πιέζουν για τους transgenders στα σχολεία να είναι σε θέση να έχουν μία «επιπλέον τουαλέτα» ή να αναγνωρίζονται «με όποιο φύλο επιθυμούν» - πιέζουν να ψηφιστεί όλη αυτή η νομοθεσία που, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτό που σκοτώνει πραγματικά τους transgenders.
Οι άνθρωποι που θέλουν να αλλάξουν το φύλο τους έχουν βαθιά ψυχολογικά ζητήματα. Δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό στην επιθυμία να έχεις ένα διαφορετικό φύλο. Υπάρχει κάτι που απελπισμένα δεν πάει καλά με σένα και χρειάζεσαι ψυχολογική βοήθεια, και όμως οι ‘υπερασπιστές’ προσπαθούν να καταργήσουν κάθε απαιτούμενη ψυχολογική θεραπεία.
Οι ομοφυλόφιλοι, οι λεσβίες και οι transgenders δεν γεννήθηκαν έτσι, όχι, όχι, καθόλου. Παρά το τεράστιο αριθμό ερευνών που έχουν γίνει, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που έχουν βρεθεί για να τεκμηριώσουν αυτή την άποψη, αλλά παρόλα αυτά η άποψη αυτή θεωρείται ως «γεγονός». Στο νέο βιβλίο μου, ‘Paper Genders(‘Χάρτινα Φύλα’), προσφέρεται μια καλά τεκμηριωμένη ματιά στο κίνημα των ομοφυλόφιλων ακτιβιστών και πώς ο καθένας, συμπεριλαμβανομένων των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τρέχει φοβισμένος και κρύβεται από αυτή την ομάδα των τραμπούκων και των σεξουαλικών αρπακτικών.
Το ερώτημα είναι: Ποιος έχει το θάρρος και την αποφασιστικότητα να αγωνιστεί για τα μικρά παιδιά μας και τις οικογένειές μας;
Αν πάτε σε δικτυακούς μου τόπουςwww.tradingmysorrows.com και www.sexchangeregret.com θα βρείτε πολύ περισσότερες πληροφορίες.
Walt Heyer, πρώην Laura Jensen
Carlsbad, Καλιφόρνια
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

ΗΠΑ: Ανερχόμενο αστέρι του κινήματος για τα ‘δικαιώματα των ομοφυλόφιλων’ εγκαταλείπει την ομοφυλοφιλία

ΗΠΑ: Ανερχόμενο αστέρι του κινήματος για τα ‘δικαιώματα των ομοφυλόφιλων’ εγκαταλείπει την ομοφυλοφιλία


Ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι στο κίνημα για τα «δικαιώματα των ομοφυλοφίλων», αλλά ο Michael Glatze δηλώνει τώραότι όχι μόνο έχει παραιτηθεί από τον ακτιβισμό, αλλά ότι δεν είναι πια ομοφυλόφιλος.
Ο Glatze - ο οποίος είχε γίνει μια συχνή πηγή αναφοράς από τα media ως ιδρυτικός εκδότης του περιοδικού Young Gay America - αφηγείται την ιστορία της αλλαγής κατάαποκλειστικότητα στο WorldNetDaily (WND).
Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Glatze έχει απομακρυνθεί από την ομοφυλοφιλική κοινότητα εδώ και ενάμιση χρόνο, λέει ότι το άρθρο πιθανόν να εκπλήξει κάποιους ανθρώπους.
"Αυτό πραγματικά θα είναι είδηση για τον οποιονδήποτε με τον οποίο είχα κάποια σχέση", είπε στο WND.
Η ριζική αλλαγή στη ζωή του, θυμάται ο Glatze, άρχισε μεκάποιες εσωτερικές «παροτρύνσεις» που τώρα τις αποδίδειστον Θεό.
«Ελπίζω ότι μπορώ να μοιραστώ την ιστορία μου», είπε. «Νιώθω έντονα ότι ο Θεός με έφερε εδώ για κάποιον λόγο Ακόμα και στις πιο σκοτεινές ημέρες με πάρτι μέχρι πρωίας και κατάχρηση ουσιών και όλων των ειδών τα πράγματα -όταν μου έρχονταν σκέψεις του τύπου «Γιατί βρίσκομαι εδώ, τι κάνω;» - υπήρχε πάντα μια φωνή εκεί.
"Δεν ήξερα τι ή ποιον να επικαλεστώ ή αν θα μπορούσα να το εμπιστευτώ, αλλά είπα «για στάσου»."
Ο Glatze είπε ότι κατάλαβε για τα ομοφυλοφιλικά τουσυναισθήματα περίπου στην ηλικία των 14 και δημοσίωςδήλωσε για τον εαυτό του ότι είναι "gay" στην ηλικία των 20ετών. Τελικάύστερα από μια δεκαετία κατά την οποία είχε ένα αυξανόμενο ηγετικό ρόλο στον κόσμο των ομοφυλόφιλωνακτιβιστών - αλλά μαζί με αυτό και μια μυστηριώδη εσωτερική σύγκρουση - λέει ότι τελικά «απελευθερώθηκε».
Στην πραγματικότητα, γράφει στο WND, το να «βγω έξω»(coming out) από από την επιρροή της ομοφυλοφιλικής νοοτροπίας, ήταν το πιο απελευθερωτικό, όμορφο και εκπληκτικό πράγμα που έχω βιώσει στη ζωή μου." (ο Glatze χρησιμοποιεί τη φράση "coming out", που στην ορολογία των ομοφυλόφιλων δηλώνει την απόφαση ενός ομοφυλόφιλου να πάψει να κρύβεται και να φανερωθεί).
Προηγουμένως ο Glatze επικοινώνησε με τον αρχισυντάκτητου WND, David Kupelian, αφότου διάβασε το βιβλίο του,"The Marketing of Evil" (‘Το Μάρκετινγκ του κακού’), που οGlatze είπε ε βοήθησε τόσο πολύ στη διαδικασία της επούλωσης των πληγών μου από τις βαθιές επιρροές τουκακού στο σημερινή κοινωνία μας".
«Δεν υπάρχει τίποτα που θα μου έδινε περισσότερη ευχαρίστηση», έγραψε στον Kupelian, "παρά να πω την αλήθεια για την ‘ομοφυλοφιλία και την εξιλέωση από τις αμαρτίες μου επ 'αυτού."
Η αλλαγή του Glatze του θυμίζει εκείνη της άλλης εξέχουσας εκδότριας "gay" περιοδικού η οποία επίσης παραιτήθηκε απόν μέχρι τότε τρόπο ζωής της. Η λεσβία ακτιβίστρια Charlene Cothranγια πολλά χρόνια εκδότρια του περιοδικού Venus’ (‘Αφροδίτη’), έγινε χριστιανή και έδωσε στο περιοδικό της μια νέα αποστολή "να ενθαρρύνει, να εκπαιδεύσει και να βοηθήσει εκείνους που επιθυμούν να εγκαταλείψουν τη ζωή της ομοφυλοφιλίας». Και προσθέτει: "Η τελική μας αποστολή είναι να κερδίσουμε ψυχές για τον Χριστό, και να το πράξουμε, δείχνοντας την αγάπη μας για όλους τους ανθρώπους του Θεού».
Στη στήλη του, ο Glatze δεν μασάει τα λόγια, καλώντας τηνομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή καθαρά "βασισμένη στηλαγνεία", που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να ικανοποιήσει πλήρως.
«Είναι μια νευρωτική διαδικασία παρά κάτι φυσικό, κανονικό", γράφει. "Το φυσιολογικό είναι φυσιολογικό - καιλέγεται φυσιολογικό για κάποιο λόγο."
Αφότου έγινε εκδότης του περιοδικού ‘Young Gay America σε ηλικία 22 ετών, ο Glatze έλαβε πολυάριθμα βραβεία και αναγνώριση, όπως το βραβείο National Role Model Award απόμία από τις σημαντικότερες οργανώσεις για τα ‘δικαιώματα των ομοφυλοφίλων’, το ‘Equality Forum (‘Φόρουμ Ισότητας’)Τα media το πλησίασαν και εμφανίστηκε στατηλεοπτικά κανάλια PBS και MSNBC και παρουσιάστηκε σε μια ιστορία που κάλυψε το περιοδικό Time με τον τίτλο "The Battle Over Gay Teens."
Έγινε παραγωγός, με τη βοήθεια θυγατρικών του PBS και τουΦόρουμ Ισότητας, της πρώτης σημαντικής ταινίαςντοκιμαντέρ με θέμα τις αυτοκτονίες ομοφυλόφιλων εφήβων,με τίτλο "Jim In Bold", το οποίο κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο και έλαβε πολυάριθμα βραβεία "καλύτερου τουφεστιβάλ". Η έκθεση φωτογραφίας του Young Gay America,που έλεγε την ιστορία νέων ανθρώπων σε όλη τη Βόρεια Αμερική, περιόδευσε την Ευρώπη, τον Καναδά και περιοχέςτων ΗΠΑ
Το 2004, ο Glatze μετακόμισε από το Σαν Φρανσίσκο στοΧάλιφαξ στον ανατολικό Καναδά, όπου ο σύντροφός του, εκδότης περιοδικού του περιοδικού είχε την οικογένειά του. Το περιοδικό, είπε, επιδίωκε να γίνει ένα "ενάρετο μέλος" στιςυπόλοιπες εκδόσεις που είχαν στόχο τους ομοφυλόφιλουςνέους.
Αλλά ο Glatze υποστηρίζει ότι "η αλήθεια ήταν, ότι το YGA ήταν τόσο καταστροφικό, όπως οτιδήποτε άλλο εκεί έξω, απλά δεν ήταν φανερά πορνογραφικό, άρα και πιο «σεβαστό»."
«Ήταν μετά που ξαναείδα σε βιντεοκασέτα, τα όσα είπα σε εκείνη την ‘παράσταση’, γράφει, που «άρχισα να έχω σοβαρές αμφιβολίες για αυτό που έκανα στη ζωή μου και την επιρροήπου είχα."
«Καθώς δεν γνώριζα κανένα τον οποίον θα μπορούσα να προσεγγίσω με τις ερωτήσεις μου και τις αμφιβολίες μου,στράφηκα στο Θεό», λέει. "Είχα αναπτύξει μια αυξανόμενη σχέση με το Θεό, εξ αιτίας μιας εξουθενωτικής περιόδου με εντερικούς πόνους που προκλήθηκαν από το στομάχι μου".
Προς το τέλος της εποχής του με το Young Gay America, οGlatze είπε, ότι οι συνεργάτες του άρχισαν να παρατηρούν ότιπερνούσε από κάποιο είδος θρησκευτικής εμπειρίας.
Λίγο πριν φύγει, χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τικάνει, έγραψε στον υπολογιστή του γραφείου του, τις σκέψεις του, τελειώνοντας με τη δήλωση: «Η ομοφυλοφιλία είναι θάνατος, και εγώ επιλέγω τη ζωή."
"Ήμουν τόσο νευρικός, ήταν σα να μην το έγραφα εγώ», είπε.
Ανεξήγητα, είπε στο WND, άφησε το κείμενο να εμφανιστείστην οθόνη για να το δουν και άλλοι.
«Οι άνθρωποι που το είδαν ένιωσαν έκπληξη. Νόμισαν ότι ήταν κάτι τρελό», είπε.
Αλλά άφησε τους συνεργάτες του, να αναρωτιούνται τι σήμαινε αυτή η κίνησηκαι ποτέ δεν τους εξήγησε πλήρως την απόφασή του να παραιτηθεί.
Κοιτάζοντας πίσω στο παλιό τρόπο ζωής του, ο Glatze είπε WND ότι όποτε είχε την αίσθηση ότι έκανε κάτι λάθος, "το προσπερνούσα λέγοντας, «έτσι είναι η ζωή".
«Αν ποτέ ήθελα να αναρωτηθώ για οτιδήποτε, οι δικοί μου έλεγαν, «Είσαι τόσο ιδεαλιστής».
Ο Glatze είπε ότι θεωρούσε τους αντιπάλους του ομοφυλοφιλικού ακτιβισμού σαν "κακούς και τρελούςπουήθελαν να με βλάψουν».
"Νόμιζα ότι ήταν εκεί έξω για να με αρπάξουν», είπε. "Με τρέλαιναν πραγματικά και με φόβιζαν, νομίζω. Ήθελα ναφύγουν, να εξαφανιστούν".
Ο Glatze είπε ότι δεν θα μπορούσε να επιτρέψει στον εαυτό του να σκεφτεί ότι ήταν ειλικρινείς στις πεποιθήσεις τους.
Αλλά τώρα έχει βαθύ σεβασμό για μια χριστιανή θεία του που αποδοκίμαζε τον τρόπο ζωής του.
"Δεν ήταν ποτέ επικριτική, αλλά ήταν πάντα σταθερή», είπε.
Η ιστορία του Glatze είναι ΕΔΩ
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή