Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Ο ‘γάμος’ των ομοφυλόφιλων δεν αποτελεί «δικαίωμα» και η απαγόρευση υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους δεν αποτελεί «διάκριση», λέει με απόφασή του το ΕΔΑΔ



 
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) απεφάνθη ότι η απαγόρευση της υιοθεσίας σε μη παντρεμένα ζευγάρια, δεν συνιστά δυσμενή διάκριση, διότι ισχύει τόσο για ετεροφυλόφιλα όσο και για ομοφυλόφιλα ζευγάρια.
Αποφάνθηκε επίσης ότι ο «γάμος» των ομοφυλόφιλων δεν αποτελεί δικαίωμα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει ουσιαστικά το γαλλικό δίκαιο, το οποίο δεν απονέμει την ιδιότητα του "γάμου" και στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, και δεν επιτρέπει σε μη παντρεμένα ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά.
Η απόφαση εκδόθηκε κατόπιν αγωγής που είχε ασκήσει ένα ζευγάρι Γαλλίδων λεσβιών, η Valérie Gas και η Nathalie Dubois, οι οποίες ήταν ζευγάρι σύμφωνα με ένα Σύμφωνο Αστικής Αλληλεγγύης (PACS -κάτι ανάλογο με το Σύμφωνο Συμβίωσης) από το 2002. Το PACS είναι μια χαλαρή συμβατική ρύθμιση που διατίθενται και για ετεροφυλόφιλα και για ομοφυλόφιλα ζευγάρια στη Γαλλία, σε αντίθεση με την ισχυρότερη "πολιτική ένωση" και τον ομοφυλοφιλικό "γάμο" που έχουν υιοθετήσει κάποιες άλλες χώρες.
 
Η Dubois συνέλαβε ένα παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση από ανώνυμο δότη, το 2000, και το ζευγάρι των λεσβιών μεγάλωσε το παιδί μαζί. ΗGas (φώτο) επεδίωξε να υιοθετήσει το παιδί με προσφυγή σε διάφορα δικαστήρια, και τελικά το αίτημά της απορρίφθηκε από το ανώτερο δικαστήριο της χώρας, το Ακυρωτικό Δικαστήριο. Τώρα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ήρθε και επιβεβαίωσε την απόφαση του γαλλικού δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο έκρινε επίσης ότι δεν υπάρχει καμία «έμμεση διάκριση (...) σχετικά με την αδυναμία του γάμου», επειδή το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα «δεν επιβάλλει στις κυβερνήσεις των κρατών μερών την υποχρέωση να θεσπίσουν γάμο σε ζευγάρια ομοφυλόφιλων», προσθέτοντας ότι οι κυβερνήσεις «έχουν ένα ορισμένο περιθώριο ελιγμών για τον προσδιορισμό της ακριβούς φύσης» της νομικής αναγνώρισης των ομοφυλοφιλικών ενώσεων.
Το ΕΔΑΔ έχει ασχοληθεί και με άλλα κοινωνικά ζητήματα. Έχει ήδη κρίνει ότι η έκτρωση δεν είναι "ανθρώπινο δικαίωμα" και έχει αποδεχθεί την πρακτική της Ιταλίας να τοποθετούνται Εσταυρωμένοιστα δημόσια κτίρια. Ωστόσο, έχει επίσης αποφανθεί ότι η αυτοκτονίαείναι ένα "ανθρώπινο δικαίωμα", και προσπάθησε να πιέσει την Πολωνία να αποδεχτεί στους ομοφυλόφιλους κληρονομικά δικαιώματα και τη Μόσχα να επιτρέψει παρελάσεις ομοφυλοφίλων. Έχει επίσης αποφανθεί ότι το Σύνταγμα της Ιρλανδίας επιτρέπει την έκτρωση, μια ιδέα που απορρίφθηκε από την ιρλανδική κυβέρνηση.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπάρχει για να αποφαίνεται σχετικά με τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, της οποίας 47 ευρωπαϊκά κράτη είναι συμβαλλόμενα μέρη.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Εξομολογήσεις μιας πρώην λεσβίας


 
Σύνδεσμος
Της Dawn Wilde
(LifeSiteNews) Η Dawn Wilde είχε μια λεσβιακή σχέση όταν ήταν πιο νέα και παρόλο που συνεχίζει να έχει αγώνα με την έλξη προς το ίδιο φύλο, είναι σήμερα μια ευτυχισμένη παντρεμένη γυναίκα και μητέρα πέντε παιδιών.
Είμαι 37 χρονών και είμαι καθολική. Έχω ένα ευτυχισμένο γάμο εδώ και σχεδόν 15 χρόνια. Με τον άντρα μου έχουμε κάνει πέντε παιδιά. Αγωνίζομαι όμως καθημερινά με την έλξη προς το ίδιο φύλο.
Οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες θα σας πουν ότι "γνώριζαν" ότι ήταν ομοφυλόφιλοι από πολύ μικρή ηλικία. Εγώ όχι. Είχα τα συνηθισμένα χτυποκάρδια με τα αγόρια καθώς μεγάλωνα και όπως οι περισσότερες ετεροφυλόφιλες γυναίκες, ονειρευόμουν κι εγώ να παντρευτώ ένα φοβερό άντρα και να κάνω παιδιά.
Τότε γνώρισα τη Νόρα. Η Νόρα ζούσε στην φοιτητική εστία και είχαμε πολλά μαθήματα μαζί, γι’ αυτό άρχισα να είμαι αρκετές ώρες μαζί της. Ο φίλος μου ενθάρρυνε τη φιλία αυτή γιατί έτσι θα είχα κάποια φίλη όταν εκείνος θα εργαζόταν. Η Νόρα και εγώ είχαμε πολλά κοινά συμφέροντα και γρήγορα γίναμε "BFF" (οι καλύτερες φίλες).
Μια μέρα λίγους μήνες αργότερα, ωστόσο, μια καταπληκτική σκέψη πέρασε από το μυαλό μου: "Είμαι ερωτευμένη με την Νόρα". Με κατατρόμαζε αυτή η σκέψη. Έκλαιγα για ώρες, προσπαθώντας να βρω μια διέξοδο από το αίνιγμα του να είμαι ερωτευμένη με μια γυναίκα. Όλα τα συναισθήματα ήταν τα ίδια, όπως ακριβώς και με τους άνδρες: η συναισθηματική και ναι, ακόμα και η σωματική έλξη.
Απέφευγα τη Νόρα, αλλά εκείνη επέμενε να ξέρει που ήταν το λάθος της. Της είπα, τελικά, πώς ένιωθα, σχεδόν ελπίζοντας ότι θα τρομάξει και θα φύγει μακριά. Αντίθετα όμως, ομολόγησε ότι ένιωθε και εκείνη το ίδιο για μένα. Και όχι, καμία από εμάς δεν είχε ποτέ νιώσει έλξη για μια γυναίκα πριν.
Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς μπορεί να σκέφτονται, «Τι εννοείς, απλά ‘ξύπνησες’ μια μέρα και ερωτεύτηκες μια γυναίκα; Μπορεί αυτό να συμβεί πραγματικά;» Όχι πραγματικά. Υπήρχαν πολλοί παράγοντες στις ζωές και των δυο μας που μας έκανε ευάλωτες στην έλξη προς το ίδιο φύλο. Η Νόρα είχε επανειλημμένα κακοποιηθεί από έναν ξάδελφό της όταν ήταν παιδί. Εγώ εγκαταλείφθηκα από τη μητέρα μου και μεγάλωσα μέσα σε σωματική κακοποίηση από την ψυχικά άρρωστη μητριά μου. Για τη Νόρα, εγώ ήμουν ασφαλής. Για μένα, η Νόρα ήταν ο σύνδεσμος της φροντίδας από μια γυναίκα που ποτέ δεν ένιωσα. Καμία μας δεν είχε κάποια καθοδήγηση σχετικά με τη σεξουαλικότητα, εκτός από "μην μείνεις έγκυος". Ούτε είχαμε καμία πίστη στο Θεό, κάτι που έκανε ευκολότερο να αγνοήσουμε τις συνειδήσεις μας, όταν μπήκαν στον πειρασμό να εμπλακούν.
Εκείνο το καλοκαίρι, αρχίσαμε αυτό που κατέληξε να είναι μια τριετής σχέση. Η Νόρα και εγώ επιλέξαμε να είμαστε συγκάτοικοι για υπόλοιπα δύο έτη μου στο κολέγιο. Περιέργως, είχαμε ραντεβού με άνδρες, ενώ από κοινού. Σε εκείνες τις ημέρες, πριν το "γάμο" ατόμων του ιδίου φύλου και τις ανταλλαγές εμβρύου της Cat Cora, (ελληνοαμερικάνα λεσβία chef), καμία μας δεν θα μπορούσε να φανταστεί να εγκαταλείψει το όνειρό μας για μια "πραγματική" οικογένεια. Συνειδητοποιώ τώρα ότι, παρά την έλξη μας η μια προς την άλλη, το κάλεσμα του Θεού για ένωση μέσω του γάμου ήταν ακόμα γραμμένο στις καρδιές μας. Νοιαζόμασταν βαθιά η μια για την άλλη, αλλά θέλαμε ακόμα το παραμύθι του γάμου, τον γάμο, τα παιδιά, το λευκό φραχτη. Και στο μυαλό μας, όλα αυτά δεν ήταν δυνατόν να έρθουν, σε ένα ζευγάρι λεσβιών.
Ίσως γι’ αυτό και κάναμε μεγάλες προσπάθειες για να κρύψουμε τη σχέση μας από τους φίλους και τις οικογένειές μας. Αν και εμείς δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς να έχει η μια την άλλη, δεν μπορούσαμε από την άλλη, να φανταστούμε ένα μέλλον μαζί. Και οι δύο αισθανόμασταν μια τεράστια αίσθηση ντροπής για τη συμπεριφορά μας, αν και οι περισσότεροι από τους φίλους μας, ήταν φιλελεύθεροι και ποτέ δεν θα μας έκριναν. Οι μισοί φίλοι μας ήταν μάλιστα, γκέι και λεσβίες. Ωστόσο, εμείς προστατεύαμε ενστικτωδώς την εικόνα μας, δείχνοντας ότι είμαστε ετεροφυλόφιλες γυναίκες.
Λίγους μήνες πριν την αποφοίτηση, συνάντησα έναν νεαρό άνδρα του οποίου το λαμπρό μυαλό και η αίσθηση του χιούμορ τελείωσε την σχέση μου με την Νόρα. Αν και δεν τον παντρεύτηκα, παρ’ όλα αυτά ο ίδιος μου πρόσφερε την αίσθηση της ομαλότητας που λαχταρούσα από τότε που έμπλεξα με μια γυναίκα. Η Νόρα δεν το πήρε καλά και αποφάσισε να φανερώσει ότι ήταν λεσβία στην οικογένειά της. Άρχισε να εκθέτει το μυστικό μας στους πάντες. Η οικογένειά της, η οποία με είχε καλοδεχτεί στο σπίτι τους για τρία χρόνια, με απέφευγε εντελώς. Στα μάτια τους, είχα καταστρέψει την κόρη τους και ήταν μια σεξουαλικώς παρεκκλίνουσα.
Ποτέ δεν έκανα δεσμό με άλλη γυναίκα μετά τη Νόρα, κυρίως γιατί ποτέ δεν συνάντησα άλλην με την οποία να νιώσω μια τόσο ισχυρή συναισθηματική έλξη. Η σεξουαλική έλξη για τις γυναίκες, όμως, ποτέ δεν έφυγε. Ανακάλυψα ότι ενώ με έλκυαν οι άνδρες, κυρίως με έλκυαν οι γυναίκες στο σύνολό τους τόσο σεξουαλικά όσο και συναισθηματικά.
Δύο χρόνια αργότερα, γνώρισα τον άντρα μου, έναν άνθρωπο με τον οποίον ένιωσα όλα αυτά και πολλά περισσότερα. Έκαναν ένα ευτυχισμένο γάμο και τελικά κατάφερα να έχω μια «φυσιολογική» ζωή. Ωστόσο, ακόμη και τότε, η έλξη προ ςτο ίδιο φύλο ερχόταν ύπουλα. Όταν ταξίδευα έξω από την πόλη για δουλειά, αγωνιζόμουν να μην πάω σε λεσβιακά μπαρ. Αλλά είχα υποσχεθεί αφοσίωση στον άντρα μου και έπρεπε να την τιμήσω. Κατά περίεργο τρόπο ήξερα, ότι αν απατήσω τον άντρα μου, θα είχα χάσει πραγματικά ως άνθρωπος. Ευχαριστώ τον Θεό κάθε μέρα που με βοηθάει να νικώ τους πειρασμούς.
Τότε έγινα καθολική. Αν οι όρκοι μας ήταν ιεροί πριν, τώρα ήταν μυστηριακοί. Κι αν και ήμουν υπάκουη στην Εκκλησία, δεν καταλάβαινα πλήρως τις διδασκαλίες της σχετικά με τη σεξουαλικότητα μέχρι που μελέτησα τη «θεολογία του σώματος» του Ιωάννη Παύλου Β '. Τελικά,, κατάλαβα τον σκοπό του σώματός μου και γιατί ο γάμος ήταν τόσο ιερός. Κατάλαβα γιατί ποτέ δεν θα ικανοποιούμουν με την Νόρα και γιατί μέσα μου ζητούσα να ενωθώ με έναν άντρα και να κάνω οικογένεια.
Αλλά η κατανόηση της σεξουαλικότητάς μου δεν έκανε τους πειρασμούς να φεύγουν. Δεν θα μπορούσα απλά να σβήσω τη συνήθεια να διεγείρομαι σεξουαλικά από γυναίκες. Για κάποιο καιρό, έπεισα τον εαυτό μου ότι εφόσον δεν μπλεκόμουν σε ομοφυλοφιλικές πράξεις, δεν αμάρτανα (δηλαδή, η φαντασίας είναι εντάξει). Όσο όμως περισσότερο καταλάβαινα την αυθεντική αγνότητα, τόσο ασθενέστερη γινόταν αυτή μου η αντίληψη. Ήμουν "καθαρή τη καρδιά", όταν επιδιδόμουν σε αμαρτωλές φαντασιώσεις κατά τη διάρκεια της πιο οικείας πράξης του γάμου μου; Πώς είναι να φαντάζεσαι άλλο πρόσωπο κατά την στιγμή που αποδίδεις σεβασμό στον αγαπημένο σου; Ήξερα ότι η πραγματική αγνότητα απαιτεί κάτι περισσότερο από απλά να ακολουθείς το γράμμα του νόμου. Εδώ απαιτείται μετατροπή της καρδιάς.
Είμαι ευτυχής να πω ότι η μάχη σήμερα είναι ευκολότερη από ό, τι κατά τα πρώτα χρόνια του γάμου. Παραμένω πιστή στο Θεό και το σύζυγό μου, επειδή δουλεύω σκληρά για να αποφύγω να είμαι κοντά σε καταστάσεις αμαρτίας. Για παράδειγμα, μπορώ να αποφύγω τη βαθιά συναισθηματική φιλία με γυναίκα και να την νιώσω με το σύζυγό μου. Δεν παρακολουθώ ταινίες με θέμα γκέι και λεσβίες. Έχω επίσης εκπαιδεύσει τη φαντασία μου να αποφεύγει φαντασιώσεις ακάθαρτες. Μπορεί να είναι δελεαστικό να πέσω σε παλιά πρότυπα σκέψης, ειδικά όταν είμαι κουρασμένη. Αλλά εάν είναι απαραίτητο, θα κλείσω τα σωματικά και τα συναισθηματικά μου παράθυρα για να αποφύγω να προσβάλλω τον Θεό. Καμία φευγαλέα αισθησιακή ευχαρίστηση δεν αξίζει να προσβάλλει τον Ιησού, ο οποίος υπέφερε τόσο πολύ για να με σώσει.
Με βοηθά, επίσης, να ξέρω ότι αυτό που έχω με το σύζυγό δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε θα μπορούσα να βρω σε μια ομοφυλοφιλική σχέση. Η πιο εκπληκτική ποιότητα της ένωσής μας είναι το θεϊκό δώρο της συνεργασίας μαζί του για τη δημιουργία ενός μοναδικού προσώπου το οποίο έχει μια αθάνατη ψυχή. Είναι ένα υπερβατικό, τρομερό πνευματικό προνόμιο θα είχα χάσει ως λεσβία.
Φυσικά, έχω τη βαθιά συμπόνια για εκείνους που αγωνίζονται όπως κι εγώ. Αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να ενδώσουμε στην έλξη για τα άτομα του ιδίου φύλου έλξη, αν το βιώνουμε. Πραγματικά δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν ‘straight’ άντρα που παλεύει να μην βλέπει ως αντικείμενα τις γυναίκες. Ή μια ‘straight’ γυναίκα που μπαίνει στον πειρασμό να μοιχεύσει. Είμαστε όλοι σπασμένοι (ευάλωτοι) άνθρωποι, γι’ αυτό χρειαζόμαστε όλοι τον Χριστό.
Δεν είμαι σε θέση να αναδιατάξω την σπασμένη μου σεξουαλικότητα, αλλά όπως έχω δει την τελευταία δεκαετία, μπορεί να αναδιαταχθεί με τη χάρη και την εμπιστοσύνη στον Ιησού. Θέλει χρόνο και θέληση για να θεραπευτείς. Ο αγιασμός, άλλωστε, είναι μια δια βίου διαδικασία. Είναι ανακουφιστικό το γεγονός, ότι αργά αλλά σταθερά, ο Θεός επουλώνει τις πληγές στην ψυχή μου από τις σεξουαλικές αμαρτίες που την αμαύρωσαν.
Αγαπάει ο Θεός τα παιδιά Του που αγωνίζονται με την έλξη προς το ίδιο φύλο; Ναι, φυσικά. Αλλά Εκείνος μας αγαπάει πάρα πολύ για να μας αφήσει έτσι.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή