Tα παιδιά φυσιολογικών οικογενειών προσαρμόζονται καλύτερα στη κοινωνία

Tα παιδιά φυσιολογικών οικογενειών προσαρμόζονται καλύτερα στη κοινωνία

Μελέτη από Αυστραλούς επιστήμονες αποδεικνύει ότι οι παραδοσιακοί-φυσιολογικοί γάμοι ανθρώπων... διαφορετικού φύλου, οδηγούν στην καλύτερη κοινωνική προσαρμογή των παιδιών.

Μία ομάδα 150 επιφανών Αυστραλών ιατρών εξέδωσε μία κοινή δήλωση αυτή την εβδομάδα η οποία ανέφερε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ετεροφυλοφιλικές οικογένειες εμφανίζονται να προσαρμόζονται και να αποδίδουν καλύτερα σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής τους, σε σχέση με αυτά που μεγαλώνουν από ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

 
Πολλοί ιατροί έχουν στρέψει επίσης την προσοχή τους στις συνέπειες που έχουν για την υγεία των παιδιών οι ομοφυλοφιλικοί γάμοι:

Ο ιατρός που ασχολείται με οικογενειακά θέματα Lachlan Dunjey δήλωσε σχετικά:

“Έχει αποδειχθεί τεκμηριωμένα ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με μία μητέρα και έναν πατέρα σε μία βιολογική οικογένεια δύο φύλων αποδίδουν και λειτουργούν καλύτερα από τα παιδιά που δεν έχουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν σε μία τέτοια οικογένεια’’.

Δυστυχώς, τέτοιες μελέτες που να αποδεικνύουν την κοινή λογική γίνονται ολοένα και πιο σπάνιες, ίσως και εκ πρόθεσης, στον άκρατα φιλελεύθερο κόσμο στον οποίο ζούμε...

Οι στατιστικές δείχνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε παραδοσιακές οικογένειες με σωστά ορισμένους και καθορισμένους ρόλους φύλου είναι πολύ πιο πιθανόν να αποτελούν στο μέλλον καλά προσαρμοσμένοι και λειτουργικοί ενήλικες.

pentapostagma.gr

Ο ‘γάμος’ των ομοφυλόφιλων δεν αποτελεί «δικαίωμα» και η απαγόρευση υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους δεν αποτελεί «διάκριση», λέει με απόφασή του το ΕΔΑΔ

Ο ‘γάμος’ των ομοφυλόφιλων δεν αποτελεί «δικαίωμα» και η απαγόρευση υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους δεν αποτελεί «διάκριση», λέει με απόφασή του το ΕΔΑΔ

 

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) απεφάνθη ότι η απαγόρευση της υιοθεσίας σε μη παντρεμένα ζευγάρια, δεν συνιστά δυσμενή διάκριση, διότι ισχύει τόσο για ετεροφυλόφιλα όσο και για ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

Αποφάνθηκε επίσης ότι ο «γάμος» των ομοφυλόφιλων δεν αποτελεί δικαίωμα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει ουσιαστικά το γαλλικό δίκαιο, το οποίο δεν απονέμει την ιδιότητα του "γάμου" και στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, και δεν επιτρέπει σε μη παντρεμένα ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά.

Η απόφαση εκδόθηκε κατόπιν αγωγής που είχε ασκήσει ένα ζευγάρι Γαλλίδων λεσβιών, η Valérie Gas και η Nathalie Dubois, οι οποίες ήταν ζευγάρι σύμφωνα με ένα Σύμφωνο Αστικής Αλληλεγγύης (PACS -κάτι ανάλογο με το Σύμφωνο Συμβίωσης) από το 2002. Το PACS είναι μια χαλαρή συμβατική ρύθμιση που διατίθενται και για ετεροφυλόφιλα και για ομοφυλόφιλα ζευγάρια στη Γαλλία, σε αντίθεση με την ισχυρότερη "πολιτική ένωση" και τον ομοφυλοφιλικό "γάμο" που έχουν υιοθετήσει κάποιες άλλες χώρες.

 

Η Dubois συνέλαβε ένα παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση από ανώνυμο δότη, το 2000, και το ζευγάρι των λεσβιών μεγάλωσε το παιδί μαζί. ΗGas (φώτο) επεδίωξε να υιοθετήσει το παιδί με προσφυγή σε διάφορα δικαστήρια, και τελικά το αίτημά της απορρίφθηκε από το ανώτερο δικαστήριο της χώρας, το Ακυρωτικό Δικαστήριο. Τώρα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ήρθε και επιβεβαίωσε την απόφαση του γαλλικού δικαστηρίου.

Το Δικαστήριο έκρινε επίσης ότι δεν υπάρχει καμία «έμμεση διάκριση (...) σχετικά με την αδυναμία του γάμου», επειδή το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα «δεν επιβάλλει στις κυβερνήσεις των κρατών μερών την υποχρέωση να θεσπίσουν γάμο σε ζευγάρια ομοφυλόφιλων», προσθέτοντας ότι οι κυβερνήσεις «έχουν ένα ορισμένο περιθώριο ελιγμών για τον προσδιορισμό της ακριβούς φύσης» της νομικής αναγνώρισης των ομοφυλοφιλικών ενώσεων.

Το ΕΔΑΔ έχει ασχοληθεί και με άλλα κοινωνικά ζητήματα. Έχει ήδη κρίνει ότι η έκτρωση δεν είναι "ανθρώπινο δικαίωμα" και έχει αποδεχθεί την πρακτική της Ιταλίας να τοποθετούνται Εσταυρωμένοιστα δημόσια κτίρια. Ωστόσο, έχει επίσης αποφανθεί ότι η αυτοκτονίαείναι ένα "ανθρώπινο δικαίωμα", και προσπάθησε να πιέσει την Πολωνία να αποδεχτεί στους ομοφυλόφιλους κληρονομικά δικαιώματα και τη Μόσχα να επιτρέψει παρελάσεις ομοφυλοφίλων. Έχει επίσης αποφανθεί ότι το Σύνταγμα της Ιρλανδίας επιτρέπει την έκτρωση, μια ιδέα που απορρίφθηκε από την ιρλανδική κυβέρνηση.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπάρχει για να αποφαίνεται σχετικά με τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, της οποίας 47 ευρωπαϊκά κράτη είναι συμβαλλόμενα μέρη.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Εξομολογήσεις μιας πρώην λεσβίας

Εξομολογήσεις μιας πρώην λεσβίας

 

Της Dawn Wilde

(LifeSiteNews) Η Dawn Wilde είχε μια λεσβιακή σχέση όταν ήταν πιο νέα και παρόλο που συνεχίζει να έχει αγώνα με την έλξη προς το ίδιο φύλο, είναι σήμερα μια ευτυχισμένη παντρεμένη γυναίκα και μητέρα πέντε παιδιών.

Είμαι 37 χρονών και είμαι καθολική. Έχω ένα ευτυχισμένο γάμο εδώ και σχεδόν 15 χρόνια. Με τον άντρα μου έχουμε κάνει πέντε παιδιά. Αγωνίζομαι όμως καθημερινά με την έλξη προς το ίδιο φύλο.

Οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες θα σας πουν ότι "γνώριζαν" ότι ήταν ομοφυλόφιλοι από πολύ μικρή ηλικία. Εγώ όχι. Είχα τα συνηθισμένα χτυποκάρδια με τα αγόρια καθώς μεγάλωνα και όπως οι περισσότερες ετεροφυλόφιλες γυναίκες, ονειρευόμουν κι εγώ να παντρευτώ ένα φοβερό άντρα και να κάνω παιδιά.

Τότε γνώρισα τη Νόρα. Η Νόρα ζούσε στην φοιτητική εστία και είχαμε πολλά μαθήματα μαζί, γι’ αυτό άρχισα να είμαι αρκετές ώρες μαζί της. Ο φίλος μου ενθάρρυνε τη φιλία αυτή γιατί έτσι θα είχα κάποια φίλη όταν εκείνος θα εργαζόταν. Η Νόρα και εγώ είχαμε πολλά κοινά συμφέροντα και γρήγορα γίναμε "BFF" (οι καλύτερες φίλες).

Μια μέρα λίγους μήνες αργότερα, ωστόσο, μια καταπληκτική σκέψη πέρασε από το μυαλό μου: "Είμαι ερωτευμένη με την Νόρα". Με κατατρόμαζε αυτή η σκέψη. Έκλαιγα για ώρες, προσπαθώντας να βρω μια διέξοδο από το αίνιγμα του να είμαι ερωτευμένη με μια γυναίκα. Όλα τα συναισθήματα ήταν τα ίδια, όπως ακριβώς και με τους άνδρες: η συναισθηματική και ναι, ακόμα και η σωματική έλξη.

Απέφευγα τη Νόρα, αλλά εκείνη επέμενε να ξέρει που ήταν το λάθος της. Της είπα, τελικά, πώς ένιωθα, σχεδόν ελπίζοντας ότι θα τρομάξει και θα φύγει μακριά. Αντίθετα όμως, ομολόγησε ότι ένιωθε και εκείνη το ίδιο για μένα. Και όχι, καμία από εμάς δεν είχε ποτέ νιώσει έλξη για μια γυναίκα πριν.

Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς μπορεί να σκέφτονται, «Τι εννοείς, απλά ‘ξύπνησες’ μια μέρα και ερωτεύτηκες μια γυναίκα; Μπορεί αυτό να συμβεί πραγματικά;» Όχι πραγματικά. Υπήρχαν πολλοί παράγοντες στις ζωές και των δυο μας που μας έκανε ευάλωτες στην έλξη προς το ίδιο φύλο. Η Νόρα είχε επανειλημμένα κακοποιηθεί από έναν ξάδελφό της όταν ήταν παιδί. Εγώ εγκαταλείφθηκα από τη μητέρα μου και μεγάλωσα μέσα σε σωματική κακοποίηση από την ψυχικά άρρωστη μητριά μου. Για τη Νόρα, εγώ ήμουν ασφαλής. Για μένα, η Νόρα ήταν ο σύνδεσμος της φροντίδας από μια γυναίκα που ποτέ δεν ένιωσα. Καμία μας δεν είχε κάποια καθοδήγηση σχετικά με τη σεξουαλικότητα, εκτός από "μην μείνεις έγκυος". Ούτε είχαμε καμία πίστη στο Θεό, κάτι που έκανε ευκολότερο να αγνοήσουμε τις συνειδήσεις μας, όταν μπήκαν στον πειρασμό να εμπλακούν.

Εκείνο το καλοκαίρι, αρχίσαμε αυτό που κατέληξε να είναι μια τριετής σχέση. Η Νόρα και εγώ επιλέξαμε να είμαστε συγκάτοικοι για υπόλοιπα δύο έτη μου στο κολέγιο. Περιέργως, είχαμε ραντεβού με άνδρες, ενώ από κοινού. Σε εκείνες τις ημέρες, πριν το "γάμο" ατόμων του ιδίου φύλου και τις ανταλλαγές εμβρύου της Cat Cora, (ελληνοαμερικάνα λεσβία chef), καμία μας δεν θα μπορούσε να φανταστεί να εγκαταλείψει το όνειρό μας για μια "πραγματική" οικογένεια. Συνειδητοποιώ τώρα ότι, παρά την έλξη μας η μια προς την άλλη, το κάλεσμα του Θεού για ένωση μέσω του γάμου ήταν ακόμα γραμμένο στις καρδιές μας. Νοιαζόμασταν βαθιά η μια για την άλλη, αλλά θέλαμε ακόμα το παραμύθι του γάμου, τον γάμο, τα παιδιά, το λευκό φραχτη. Και στο μυαλό μας, όλα αυτά δεν ήταν δυνατόν να έρθουν, σε ένα ζευγάρι λεσβιών.

Ίσως γι’ αυτό και κάναμε μεγάλες προσπάθειες για να κρύψουμε τη σχέση μας από τους φίλους και τις οικογένειές μας. Αν και εμείς δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς να έχει η μια την άλλη, δεν μπορούσαμε από την άλλη, να φανταστούμε ένα μέλλον μαζί. Και οι δύο αισθανόμασταν μια τεράστια αίσθηση ντροπής για τη συμπεριφορά μας, αν και οι περισσότεροι από τους φίλους μας, ήταν φιλελεύθεροι και ποτέ δεν θα μας έκριναν. Οι μισοί φίλοι μας ήταν μάλιστα, γκέι και λεσβίες. Ωστόσο, εμείς προστατεύαμε ενστικτωδώς την εικόνα μας, δείχνοντας ότι είμαστε ετεροφυλόφιλες γυναίκες.

Λίγους μήνες πριν την αποφοίτηση, συνάντησα έναν νεαρό άνδρα του οποίου το λαμπρό μυαλό και η αίσθηση του χιούμορ τελείωσε την σχέση μου με την Νόρα. Αν και δεν τον παντρεύτηκα, παρ’ όλα αυτά ο ίδιος μου πρόσφερε την αίσθηση της ομαλότητας που λαχταρούσα από τότε που έμπλεξα με μια γυναίκα. Η Νόρα δεν το πήρε καλά και αποφάσισε να φανερώσει ότι ήταν λεσβία στην οικογένειά της. Άρχισε να εκθέτει το μυστικό μας στους πάντες. Η οικογένειά της, η οποία με είχε καλοδεχτεί στο σπίτι τους για τρία χρόνια, με απέφευγε εντελώς. Στα μάτια τους, είχα καταστρέψει την κόρη τους και ήταν μια σεξουαλικώς παρεκκλίνουσα.

Ποτέ δεν έκανα δεσμό με άλλη γυναίκα μετά τη Νόρα, κυρίως γιατί ποτέ δεν συνάντησα άλλην με την οποία να νιώσω μια τόσο ισχυρή συναισθηματική έλξη. Η σεξουαλική έλξη για τις γυναίκες, όμως, ποτέ δεν έφυγε. Ανακάλυψα ότι ενώ με έλκυαν οι άνδρες, κυρίως με έλκυαν οι γυναίκες στο σύνολό τους τόσο σεξουαλικά όσο και συναισθηματικά.

Δύο χρόνια αργότερα, γνώρισα τον άντρα μου, έναν άνθρωπο με τον οποίον ένιωσα όλα αυτά και πολλά περισσότερα. Έκαναν ένα ευτυχισμένο γάμο και τελικά κατάφερα να έχω μια «φυσιολογική» ζωή. Ωστόσο, ακόμη και τότε, η έλξη προ ςτο ίδιο φύλο ερχόταν ύπουλα. Όταν ταξίδευα έξω από την πόλη για δουλειά, αγωνιζόμουν να μην πάω σε λεσβιακά μπαρ. Αλλά είχα υποσχεθεί αφοσίωση στον άντρα μου και έπρεπε να την τιμήσω. Κατά περίεργο τρόπο ήξερα, ότι αν απατήσω τον άντρα μου, θα είχα χάσει πραγματικά ως άνθρωπος. Ευχαριστώ τον Θεό κάθε μέρα που με βοηθάει να νικώ τους πειρασμούς.

Τότε έγινα καθολική. Αν οι όρκοι μας ήταν ιεροί πριν, τώρα ήταν μυστηριακοί. Κι αν και ήμουν υπάκουη στην Εκκλησία, δεν καταλάβαινα πλήρως τις διδασκαλίες της σχετικά με τη σεξουαλικότητα μέχρι που μελέτησα τη «θεολογία του σώματος» του Ιωάννη Παύλου Β '. Τελικά,, κατάλαβα τον σκοπό του σώματός μου και γιατί ο γάμος ήταν τόσο ιερός. Κατάλαβα γιατί ποτέ δεν θα ικανοποιούμουν με την Νόρα και γιατί μέσα μου ζητούσα να ενωθώ με έναν άντρα και να κάνω οικογένεια.

Αλλά η κατανόηση της σεξουαλικότητάς μου δεν έκανε τους πειρασμούς να φεύγουν. Δεν θα μπορούσα απλά να σβήσω τη συνήθεια να διεγείρομαι σεξουαλικά από γυναίκες. Για κάποιο καιρό, έπεισα τον εαυτό μου ότι εφόσον δεν μπλεκόμουν σε ομοφυλοφιλικές πράξεις, δεν αμάρτανα (δηλαδή, η φαντασίας είναι εντάξει). Όσο όμως περισσότερο καταλάβαινα την αυθεντική αγνότητα, τόσο ασθενέστερη γινόταν αυτή μου η αντίληψη. Ήμουν "καθαρή τη καρδιά", όταν επιδιδόμουν σε αμαρτωλές φαντασιώσεις κατά τη διάρκεια της πιο οικείας πράξης του γάμου μου; Πώς είναι να φαντάζεσαι άλλο πρόσωπο κατά την στιγμή που αποδίδεις σεβασμό στον αγαπημένο σου; Ήξερα ότι η πραγματική αγνότητα απαιτεί κάτι περισσότερο από απλά να ακολουθείς το γράμμα του νόμου. Εδώ απαιτείται μετατροπή της καρδιάς.

Είμαι ευτυχής να πω ότι η μάχη σήμερα είναι ευκολότερη από ό, τι κατά τα πρώτα χρόνια του γάμου. Παραμένω πιστή στο Θεό και το σύζυγό μου, επειδή δουλεύω σκληρά για να αποφύγω να είμαι κοντά σε καταστάσεις αμαρτίας. Για παράδειγμα, μπορώ να αποφύγω τη βαθιά συναισθηματική φιλία με γυναίκα και να την νιώσω με το σύζυγό μου. Δεν παρακολουθώ ταινίες με θέμα γκέι και λεσβίες. Έχω επίσης εκπαιδεύσει τη φαντασία μου να αποφεύγει φαντασιώσεις ακάθαρτες. Μπορεί να είναι δελεαστικό να πέσω σε παλιά πρότυπα σκέψης, ειδικά όταν είμαι κουρασμένη. Αλλά εάν είναι απαραίτητο, θα κλείσω τα σωματικά και τα συναισθηματικά μου παράθυρα για να αποφύγω να προσβάλλω τον Θεό. Καμία φευγαλέα αισθησιακή ευχαρίστηση δεν αξίζει να προσβάλλει τον Ιησού, ο οποίος υπέφερε τόσο πολύ για να με σώσει.

Με βοηθά, επίσης, να ξέρω ότι αυτό που έχω με το σύζυγό δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε θα μπορούσα να βρω σε μια ομοφυλοφιλική σχέση. Η πιο εκπληκτική ποιότητα της ένωσής μας είναι το θεϊκό δώρο της συνεργασίας μαζί του για τη δημιουργία ενός μοναδικού προσώπου το οποίο έχει μια αθάνατη ψυχή. Είναι ένα υπερβατικό, τρομερό πνευματικό προνόμιο θα είχα χάσει ως λεσβία.

Φυσικά, έχω τη βαθιά συμπόνια για εκείνους που αγωνίζονται όπως κι εγώ. Αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να ενδώσουμε στην έλξη για τα άτομα του ιδίου φύλου έλξη, αν το βιώνουμε. Πραγματικά δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν ‘straight’ άντρα που παλεύει να μην βλέπει ως αντικείμενα τις γυναίκες. Ή μια ‘straight’ γυναίκα που μπαίνει στον πειρασμό να μοιχεύσει. Είμαστε όλοι σπασμένοι (ευάλωτοι) άνθρωποι, γι’ αυτό χρειαζόμαστε όλοι τον Χριστό.

Δεν είμαι σε θέση να αναδιατάξω την σπασμένη μου σεξουαλικότητα, αλλά όπως έχω δει την τελευταία δεκαετία, μπορεί να αναδιαταχθεί με τη χάρη και την εμπιστοσύνη στον Ιησού. Θέλει χρόνο και θέληση για να θεραπευτείς. Ο αγιασμός, άλλωστε, είναι μια δια βίου διαδικασία. Είναι ανακουφιστικό το γεγονός, ότι αργά αλλά σταθερά, ο Θεός επουλώνει τις πληγές στην ψυχή μου από τις σεξουαλικές αμαρτίες που την αμαύρωσαν.

Αγαπάει ο Θεός τα παιδιά Του που αγωνίζονται με την έλξη προς το ίδιο φύλο; Ναι, φυσικά. Αλλά Εκείνος μας αγαπάει πάρα πολύ για να μας αφήσει έτσι.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

ΓΙΑΤΙ οι ΓΚΕΙ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ στην Νέα Τάξη Πραγμάτων

 ΓΙΑΤΙ οι ΓΚΕΙ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ στην ΝέαΤάξη Πραγμάτων

Βρίσκονται παντού, είτε στην πολιτική, είτε στην εκπαίδευση, είτε ως στελέχη επιχειρήσεων, είτε ως φορτηγατζήδες, είτε ως μπετατζήδες, είτε ως αεροσυνοδοί, είτε ως παρένθετες μητέρες, είτε ως τραγουδιστές και τραγουδίστριες κλπ. Φιγουράρουν σχεδόν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή, είτε ως καλεσμένοι είτε ως παρουσιαστές και, φυσικά, γίνονται εύκολα είδηση, είτε μέσω φημών είτε μέσω προσωπικών παραδοχών.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λοιπόν, οι gay βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Αν και αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του πλανήτη μας, γύρω στο 3%, η πολύ καλή «προβολή» τους φαίνεται να φτάνει ή και να ξεπερνάει το 50%του παγκόσμιου πληθυσμού.

Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν και να προασπίζονται τις προτιμήσεις τους, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Ωστόσο η συνεχής προβολή των επιλογών και των προτιμήσεων των gay μοιάζει να είναι κατευθυνόμενη. Όπως η τοποθέτηση προϊόντων στα ράφια ενός supermarket.

Μερικές φορές αυτό το «προϊόν» επιβάλλεται εξαναγκάζοντας straight και παιδιά να το αποδεχτούν.

Κι αυτό δεν το λέμε τυχαία. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας προωθεί νόμο (τον PLC 122) κατά της «ομοφυλόφιλο-φοβίας» (homophobia) ακόμα και στα σχολεία. Είναι πολύ χαρακτηριστική η αφίσα που κυκλοφορεί με δύο μαθητές του ίδιου φύλου να φιλιούνται, για να μην φοβούνται τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Ο νόμος αυτός θα απαγορεύει κάθε είδους διάκριση, «κακιάς κουβέντας», ειρωνείας, σχολίου, ηθικής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής ακόμα και ιατρικής γνώμης κατά του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής. Όλα αυτά με ποινή φυλακίσεως. ΜΜΕ ακόμαblogs θα τίθενται εκτός νόμου.

Όλο αυτό θυμίζει την καλή αρχή που έκαναν οι καλοί χριστιανοί επιβάλλοντας την πίστη και την θρησκεία τους «επί ποινή θανάτου», ειδικά στην Ελλάδα. Αλλά το θέμα δεν βρίσκεται εκεί. Παρόμοια «ατζέντα κατά της ομοφυλόφιλο-φοβίας» προσπαθεί να επιβληθεί σε άλλες 80 και πλέον χώρες στον κόσμο (κυρίως Αφρική, Καραϊβική, νησιά του Ειρηνικού), οι οποίες αντιστέκονται.

Το Ομοφυλοφιλικό Κίνημα έχει καταλήξει να είναι μια ισχυρή δύναμη, με τεράστια επιρροή(εξουσία) και πόρους κάθε είδους, τα οποία απολαμβάνει (και ασκεί) όχι μόνο στις ΗΠΑ,αλλά και πέραν αυτής.

Σύμφωνα με μία συνέντευξη που έδωσε ο δημοσιογράφος Randy Enge στον John Vennariτου CFN έχουμε τα εξής:

Από ιστορική άποψη, η προώθηση της ομοφυλοφιλίας είναι αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου Σεξουαλικού Απελευθερωτικού Κινήματος, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 στην Αμερική. Αρχικά ήταν μια χαλαρή περιθωριακή οργάνωση, που δικτυωνόταν σε μεγάλες πόλεις-λιμάνια. Αλλά η πραγματική «εξάπλωση» του Ομοφυλοφιλικού Απελευθερωτικού Κινήματος σε όλο τον κόσμο, έγινε τον Ιούνιο 1969.

Φαινομενικά, από την μια μέρα στην άλλη, gayηγέτες οργανώθηκαν αυθόρμητα σε μια καλολαδωμένη πολιτική μηχανή, με συνεντεύξεις Τύπου οι οποίες καλύφθηκαν από παγκόσμια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εκατομμύρια δολάρια έρευσαν στα ταμεία του κινήματος που μέχρι πρότινος ήταν άδεια, και «οδηγώντας» δημόσια πρόσωπα επέκριναν τις αδικίες που φέρεται ότι υπέστησαν οι ομοφυλόφιλοι. Αυτό που είχε παραδοσιακά θεωρηθεί ως ελάττωμα και καταστελλόταν από την κυβέρνηση, τώρα, γινόταν αρετή και δικαίωμα των πολιτών να προστατεύονται και να προάγονται από το κράτος.

Ελάχιστους μήνες νωρίτερα από εκείνο τον Ιούνιο, ο Rockefeller, δήλωνε δημοσίως ότι «στους ομοφυλόφιλους θα δοθεί η άδεια να είναι ομοφυλόφιλοι». Άδεια; Από ποιόν; Μα από την ελίτ του Νέου Παγκόσμιου Συστήματος (New World System – έτσι έλεγαν τότε την Νέα Τάξη Πραγμάτων). Από τότε, η οικογένεια Rockefeller και πολλά από τα «φιλανθρωπικά» της ιδρύματα, προωθούν όλα τα είδη σεξουαλικής παρεκτροπής για δεκαετίες, τώρα.

Με άλλα λόγια, η πηγή της δύναμης και της επιρροής του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος δεν προήλθε μέσα από το ίδιο το κίνημα, αλλά απ’ έξω: από τα ισχυρά θεμέλια-ιδρύματα και από πολλούς άλλους ισχυρούς που κυβερνούν κρυμμένοι στην αφάνεια. Ουσιαστικά μιλάμε για «ιδιωτικά οργανωμένα δημόσια ιδρύματα».

Στις 5 Μαΐου 2009, πραγματοποιήθηκε μία συνεδρίαση στο Πανεπιστήμιο Rockefeller η οποία οργανώθηκε από τους Warren Buffet, Bill Gates και David Rockefeller τον νεότερο. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν η Oprah Winfrey, ο Ted Turner και ο George Soros και άλλοι υπάλληλοι της ΝΤΠ. Όπως ήταν αναμενόμενο, στην κορυφή της λίστας-ατζέντας ήταν μία ενισχυμένη δέσμευση για τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτό σήμαινε θέματα για την αύξηση των gay καθώς και θέματα υπέρ των αμβλώσεων.

Σύμφωνα πάντα τον δημοσιογράφο Randy Enge, μία από τις μεγαλύτερες πηγές υποστήριξης του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος και της gay-ατζέντα είναι οι Coke-Cola, Pepsi, Ford (Globe), General Motors, American Express, Best Buy, Lehman Brothers, Fannie Mae, Mellon Financial, η Shell , Dell, Avon, Estee Lauder, Coors, η General Electric, General Mills, Kraft, Johnson & Johnson, Eli Lilly, Hyatt, State farm, Avis, Starbucks, Subway, Gameboy, Ikea, JC Penney, Sears, το Sam’s Club, Target, Wal-Mart (Pride), Weight Watchers, η IBM, Intell, AT & T, κλπ. κλπ.

Σημαντικό ρόλο, φυσικά, παίζει το οργανωμένο έγκλημα, ως λειτουργός της ΝΤΠ, στην υποστήριξη του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος. Υπάρχει μια συμβιωτική σχέση μεταξύ των δύο, αφού σε συνδικάτα του εγκλήματος ανήκουν πολλά ομοφυλοφιλικά πολυσύχναστα ιδρύματα όπως π.χ. τα γκέι-μπαρ. Το οργανωμένο έγκλημα προμηθεύει ναρκωτικά, πορνογραφία και νέους εκδιδόμενους άνδρες οι οποίοι αποτελούν τη βάση της ομοφυλοφιλικής αντι-κουλτούρας.

Τι έχει να κερδίσει η ελίτ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης με την προώθηση του «ομοφυλοφιλικού προϊόντος»;

Υπάρχουν πάντα δύο φυσικοί εχθροί του ολοκληρωτισμού κάθε είδους: η οικογένεια και η θρησκεία (μία άλλη μορφή ολοκληρωτισμού). Η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και άλλων μορφών αποκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς, όπως έχουμε δει από την τρέχουσα μάχη για τον «γάμο ομοφυλοφίλων», έχει σχεδιαστεί για να υπονομεύσει τόσο τον γάμο και την οικογένεια όσο τους φυσικούς νόμους και την παραδοσιακή ηθική.

Ο στόχος της ΝΤΠ είναι να δημιουργήσει μια γενιά πολύμορφων, απομονωμένων και χωρίς ρίζες ατόμων που, εγκλωβισμένα στα δικά τους αντί-γονικά πάθη, δεν θα παρουσιάσουν-προβάλουν καμία σοβαρή αντίσταση στους Νέους Κυρίους της Δουλείας της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Έτσι επιτυγχάνονται τα εξής: Πλήρης έλεγχος πάνω σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Με άλλα λόγια ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει: Έλεγχος πληθυσμού.

Όταν ο στόχος επιτευχθεί –και καθώς οι ομοφυλόφιλοι είναι εμφανώς ασταθείς και αναξιόπιστοι (κατά την λογική της Ν.Τ.Π), έχοντας υπηρετήσει το σκοπό τους– όταν έρθει η ώρα, θα πρέπει συστηματικά να εξαλειφθούν ως εχθροί του κράτους.

Κάπως έτσι, λοιπόν, το δικαίωμα της διαφορετικότητας και της προσωπικής επιλογής, γίνονται ένα από τα εργαλεία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Οι gay, λοιπόν, αποτελούν, χωρίς να το γνωρίζουν, έναν μηχανισμό διάλυσης της οικογένειας και ένα μηχανισμό διάβρωσης του κοινωνικού ιστού σε ένα ευρύτερο πλαίσιο «ανατρέφοντας» μη-νοήμονες μελλοντικούς πολίτες.

 diadrastiko

ΗΠΑ: ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΒΙΑΣΜΟΥ

ΗΠΑ: ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΒΙΑΣΜΟΥ

Τον ορισμό του βιασμού αποφάσισε να αλλάξει η αμερικανική κυβέρνηση, για πρώτη φορά μετά από 83 χρόνια. Στο εξής θα συμπεριλαμβάνονται και οι άνδρες στα θύματα βιασμού, ενώ μέχρι τώρα ο νόμος αναγνώριζε ότι μόνον οι....
γυναίκες μπορούν να υποστούν βιασμό.


Ο Λευκός Οίκος αποφάσισε την επέκταση του ορισμού του εν λόγω εγκλήματος, ανακοινώνοντας ότι οι άνδρες θα συμπεριλαμβάνονται στην καταμέτρηση του αριθμού των θυμάτων βιασμού.

Το 1929 το FBI είχε ορίσει ως βιασμό την σαρκική επαφή με μία γυναίκα, με τη χρήση βίας και παρά την θέλησή της - ορισμός που ίσχυε έως σήμερα. Ο νέος ορισμός αναγνωρίζει ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορεί να είναι θύτες ή θύματα σε έναν βιασμό.

Η σύμβουλος του Λευκού Οίκου Βάλερι Τζάρετ αποκάλεσε την αλλαγή του ορισμού «εξόχως σημαντικό βήμα», επειδή συμπεριλαμβάνει πλέον τους άνδρες, κάνοντας παράλληλα αναφορά και σε περιπτώσεις βιασμών γυναικών που δεν τελούνται απαραίτητα με χρήση σωματικής βίας.

Ο αναθεωρημένος ορισμός αναγνωρίζει περιπτώσεις στις οποίες το θύμα είναι ανίκανο να δώσει τη συγκατάθεσή του για τη σεξουαλική πράξη, επειδή βρίσκεται υπό την επήρεια ναρκωτικών ή αλκοόλ ή λόγω της (μικρής) ηλικίας του. Η προβολή σωματικής αντίστασης δεν είναι, πλέον, απαραίτητη για να θεωρηθεί η πράξη βιασμός.

«Ο βιασμός είναι ένα αποτρόπαιο έγκλημα, και δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε αν δεν το γνωρίζουμε σε όλη του την έκταση», δήλωσε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.

Ο κ. Μπάιντεν χαρακτήρισε τον νέο ορισμό «νίκη» για τις γυναίκες και τους άνδρες, «το μαρτύριο των οποίων δεν λαμβάνονταν υπόψη εδώ και περισσότερα από 80 χρόνια».

Η επέκταση του ορισμού του βιασμού, οι υποστηρικτές της οποίας εκτιμούν ότι ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση, έχει και οικονομική διάσταση. Οι νομοθέτες βασίζονται στις στατιστικές για την εγκληματικότητα προκειμένου να κατανείμουν τα κονδύλια για την πρόληψη και την παροχή βοήθειας στα θύματα βιασμού, τα οποία τώρα είναι πιθανό να αυξηθούν, καθώς θα σε αυτά προστεθούν και τα αρσενικού γένους θύματα.

Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης, μία στις πέντε γυναίκες και ένας στους 71 άνδρες έχουν πέσει θύματα βιασμού.

Πάντως, ο νέος ορισμός δεν θα αλλάξει τους ομοσπονδιακούς ή τους πολιτειακούς νόμους περί βιασμού.